داستان به وجود آمدن و رفتن هر یک از این نشریات خود حکایتی دیگر است و کوتاهی و بلندی عمر آنها بیشتر به خوش اقبالی و بداقبالی آنها تعبیر باید گردد. همه آمدند که بمانند و طرحی نو دراندازند. اما زمانه با آنها نساخت و در نیمه راهی که پیمودند یکی پس از یک شماره و دیگری یک ماه و سومی یک سال و ... رفتند. بی شک امروزه محققان، برای هر پژوهش جامع و کامل نیازمند مراجعه به نشریات ادواری در دوره و موضوع مورد نظر خویش هستند. از طرف دیگر هر یک از این نشریات خود جنگی است سرشار از تنوع که تورق آن برای خوانندگان دانش پژوه شوق انگیز و خاطره برانگیز است و آنان را به روزگاران دور و درازی میکشاند که شاید از آن کم اطلاع و حتی بی اطلاع باشند. «کاوه» یکی از یادگارهای برجسته فرهنگی و نمونهای از خدمات با ارزش سیدحسن تقیزاده است. کاوه در فواصل سالهای 1916 تا 1922 میلادی به سرپرستی و مدیریت سیدحسن تقی زاده در برلین به چاپ میرسیده است و انتشارات اساطیر آن را در مجموعه گنجینهٔ نشریات ادواری فارسی انتشار داده است. علت تأسیس کاوه آن بود که تقیزاده به دعوت دولت آلمان، برای مبارزه سیاسی با روس و انگلیس از آمریکا به برلین آمد و زعامت نهضت عدهای از ایرانیان مقیم اروپا را که به «کمیته ملیون ایرانی» مشهور شد بر عهده گرفت. تقیزاده برای توفیق در مقصود، یکی از کارهایی که انجام داد انتشار مجلهٔ کاوه بود. ناگزیر مجله در چهار سال اول کلاً و کاملاً جنبه سیاسی داشت. ولی گاهی هم مقالات ادبی در آن به چاپ رسیده است. اما از وقتی که آلمان شکست خورد، تقیزاده کاوه را بصورت ادبی و تاریخی درآورد. فقط سرمقالههای آن بود که به مسائل اجتماعی و سیاسی ایران اختصاص داشت و اغلب آنها را خود مینوشت.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .