سامانیان نخستین سلسله ایرانی دوره اسلامی هستند که به صورت جدی در پرورش شعر و ادبیات فارسی کوشیده اند. شاید این امر بیشت از آن که محصول تعصب سامانیان نسبت به زبان و فرهنگ ایرانی باشد، مدیون شرایط اجتماعی و ساسی خاصی است که از اوایل قرن سوم هجری پدید آمده بود. یکی از این شرایط ادامه قوت شعوبیه در روزگار سامانیان و دیگری دور بودن آنان از مرکز خلافت عباسی بود که زمینه را برای نوعی استقلال فرهنگی و علمی فراهم می ساخت. سامانیان که نسب خود را به بهرام چوبین می رساندند ، می کوشیدند تا تجسمی از شکوهمندی سلسله های کهن را در پندارها زنده کنند.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .