شاید صفت « ملمع نقاب » که استاد بزرگ شروان در مطلع قصیده « زد نفس سر به مهر صبح ملمع نقاب » آورده مناسب ترین صفت برای شعر خود او باشد. همین نقاب ملمع و حجاب رنگین است که طلعت واقعی و چهره حقیقی خاقانی را از دیده ها مستور داشته و ادیبان و سخن سنجان را از توجه به ماهیت انسانی و احساسی و عاطفی و قدرت تخیل و وسعت کم نظیر دامنه آگاهی و دانش و بینش این سخنور بزرگ بازداشته و تصویری نارسا از او به عنوان شاعری دشوار سخن و صنعت پرداز و مطنطن گوی ارائه نموده است.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .