تاریخ بلعمی یا تاریخنامۀ بزرگ ترجمهای است که ابوعلی محمد بن محمد بلعمی از کتاب تاریخ پیامبران و پادشاهان یا همان تاریخ طبری مشهور نوشته محمد جریر طبری ترتیب دادهاست. تاریخ آغاز ترجمه ۳۵۲ قمری/۳۴۲ خورشیدی بودهاست. تاریخ طبری، تاریخ جهان از ابتدای آفرینش آدم تا آغاز سده چهارم هجری را به تفضیل بیان کردهاست و تاریخ بلعمی، ترجمه آزاد فارسی این کتاب بهطور مختصر است. با توجه به تاریخ نوشته شدن این کتاب، میتوان آن را پس از شاهنامه ابومنصوری، قدیمیترین نثر فارسی دری دانست. تاریخ بلعمی از کهنترین نمونههای نثر پارسی است که همینک موجود است. شمار واژههای تازی در آن بسیار اندک است و سبک نثر آن بسیار ساده است و از واژههای دشوار و شعری در آن استفاده نشدهاست. همچنین به مانند زبان پهلوی، جملههای آن کوتاه است و نمونههایی از تکرار فعل در آن به چشم میخورد. این از ویژگیهای بارز نثر مرسل سامانیاست که نثر بلعمی نماینده آن است و نوشتههای دوران ساسانی و حتی سنگنبشتههای دوره هخامنشی را به یاد میآورد. سبک نگارش این کتاب هرچند که تا اندازهای زیر تأثیر ترجمه متن عربی است که خواهناخواه در طرز اسلوب فارسی تأثیرگذار بودهاست، اما برگردان کوشش کردهاست که به جای واژگان عربی از واژه های فارسی بهره جوید و اسلوب فارسی را از دست ندهد. به همین خاطر این کتاب از کتابهای تاریخ بیهقی و کلیله و دمنه نصرالله منشی فارسیتر، ولی از مقدمه شاهنامه ابومنصوری عربیتر است.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .