در جلد نخست کتاب ایرانیّت، ملّیّت، قومیّت گفتمان ملّت سازی در ایران از نیمه دوم قرن سیزدهم شمسی (ربع آخر قرن نوزدهم میلادی) تا پایان حکومت رضاشاه بررسی و مشکلات و موانع آن شرح داده شد. نارضایتی هایی که در اثر استبداد حاکم بر ایران مجال بروز چندانی نداشتند، به مجرد سقوط استبداد رضا شاهی سرباز کردند و با وسعت و شدّت بیشتر به صورت تجدید جنبش های ناسیونالیستی قومی مرکز گریز، به خصوص در آذربایجان و منطقه کردنشین مکری سر درآوردند. موضوع این کتاب بررسی این دو جنبش در نیمه اوّل سالهای 20 هجری شمسی و فرآیند و فروکش دو حکومت مرکز گریز در آذربایجان و کردستان مکری و ادامه آن ها تا سال 1357 است. این بررسی در ارتباط تنگاتنگ با ادامه روند ملّت سازی و ملّت گرایی در مرکز انجام می گیرد که ازجمله، و ناگزیر بعضا، به شکل کنش و واکنش متقابل با ملّت گرایی های قومی پیرامونی نیز در آمده است. این کتاب از دو بخش و ده فصل تشکیل شده است. بخش اوّل که مشتمل بر فصل های اوّل تا هفتم است از یک طرف به بررسی وقایعی کلّی می پردازد که در اثر جنگ دوم جهانی و اشغال ایران توسط نیروهای متفق شوروی، بریتانیا و آمریکا رخ دادند، و در طرف دیگر به پیدایش و فروکش جنبش قوم گرایانه آذربایجان به رهبری فرقه دموکرات آذربایجان. بخش دوم یا فصلهای هشتم تا دهم به بررسی جنبش کرد گرایانه (کردایتانه) به رهبری حزب دموکرات کردستان اختصاص دارد، ولی این کار در بستر همان محیط سیاسیای انجام می گیرد که در فصل های اوّل تا پنجم بررسی شده اند.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .