دستور زبان فارسی استاد عبدالرسول خیام پور از جمله آثاری است که به شیوه نوین دستور نویسی در ایران تالیف شده است. کتاب های دستوری تالیف شده در سده اخیر را می توان به دو گروه تقلیدی و مبتکرانه تقسیم بندی کرد. دستور زبان استاد خیام پور از آثار گروه دوم محسوب می شود. چنان که مولف خود نیز در مقدمه یادآور شده است، او در این کتاب بر مبنای روش دستور نویسی آلمانی آده لونگ عمل کرده است. نگاهی به کیفیت تالیفاین اثر نشان می دهد که مولف پیش از مبادرت به نوشتن آن متون درجه اول کلاسیک فارسی خصوصا متون منظوم را به دقت خوانده و با یادداشت کردن نکات مهم و گاه شاذّ دستوری آن ها اقدام به تالیف این کتاب نموده است و همین یک خصوصیت است که آن را از بسیاری آثار دستوری سده اخیر که مولفان آن ها اغلب قاعده را گفته و سپس در جست و جوی مثال برای آن بودند متمایز می کند. بر این اساس است که دستور زبان فارسی ایشان معناگراست که می توان به مدد آن بر فهم درست تری از آثار منظوم و منثور دست یافت.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .