کتاب با ردیابی تاریخ پارسیان، نوادگان زرتشتیانی که پس از فتح اسلامی ایران به هند مهاجرت کردند، آغاز می شود. مرعشی توضیح می دهد که چگونه این جامعه در هند بریتانیایی به عنوان یک اقلیت موفق و با نفوذ رشد کرد، در حالی که ارتباط معنوی و فرهنگی خود را با ایران حفظ می کرد. کتاب به بررسی نقش پارسیان در حمایت از پژوهش های باستان شناسی، زبان شناسی و مذهبی می پردازد که هدف آن احیای میراث زرتشتی و زبان فارسی بود. مرعشی همچنین تأثیر آنها بر پروژه های ملت سازی ایران، به ویژه در دوران حکومت پهلوی، را تحلیل می کند. کتاب به بررسی نقش پارسیان بهعنوان یک جامعه دیاسپوریک تأثیرگذار می پردازد که توانسته اند از طریق هویت فراملی خود، بر فرهنگ و سیاست سرزمین مادری تأثیر بگذارند. مرعشی این جامعه را مدلی برای مطالعه تأثیرات دیاسپوراها بر ملتها معرفی میکند. پارسیها با بازگشت به ریشهها، از طریق تأمین مالی و احیای میراث زرتشتی و ایران پیش از اسلام، در شکلگیری ملیگرایی مدرن ایرانی نقش اساسی ایفا کردند. اثر همچنین چالش های تلفیق مدرنیته با ارزش های سنتی را در دوران تحول ایران به دولت-ملت مدرن بررسی می کند. علاوه بر این، موقعیت پارسیان در هند تحت استعمار بریتانیا تحلیل می شود، جایی که آنان به عنوان واسطه های فرهنگی میان هند و ایران نقشآفرینی کردند و تأثیرات جهانی خود را تقویت کردند.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .