استاندال، رمان را به آینه ای تشبیه کرده که در جادّهای در حرکت است، گاهی آبی آسمانها را منعکس میکند و گاهی گل و لای چالههای جاده را... سرخ و سیاه، شاهکار او، به بهترین وجه نشان دهندهی این نقش رمان است. آنچه در این اثر زیربناییِ ادبیات غرب ترسیم میشود فقط سرگذشت جوانی از آغاز قرن نوزدهم فرانسه در گرماگرم توفانهایی سیاسی و اجتماعی نیست، بلکه انسانی غوطهور در تاریخ است. سرخ و سیاه شاید اوّلین کتابی است که شخصیّتی از تودهی مردم را در یک چشم انداز پهناور تاریخی، همراه با کاووش عمیق روانی مطرح میکند.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .