ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی، معروف به ناصرخسرو از شاعران بزرگ فارسی زبان، فیلسوف، حکیم و جهانگرد ایرانی و از مبلغان مذهب اسماعیلی بود. وی در قبادیان از توابع بلخ متولد شد و در یمگان از توابع بدخشان درگذشت. وی بر اغلب علوم عقلی و نقلی زمان خود از قبیل فلسفه و حساب و طب و موسیقی و نجوم و کلام تبحر داشت و در اشعار خویش به کرات از احاطه داشتن خود بر این علوم تأکید کرده است. ناصر خسرو به همراه حافظ و رودکی جزء سه شاعری است که کل قرآن را از برداشته. این کتاب شامل قصاید و مقطعات حکیم ناصرخسرو به انضمام روشنایی نامه و سعادتنامه و رساله ای به نثر در جواب نود و یک فقره مسئله فلسفی و منطقی و طبیعی و نحوی و دینی و تأویلی می باشد.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .